یکبار بی هوا و اتفاقی،

کاملا اتفاقی چشمت می افتد به عکس کسی که خیلی وقت است، فراموشش کرده ای

 دلت می خواهد هر چه بدوبیراه در طول سال‌های زندگی‌ات یاد گرفته‌ای را نثارش کنی!

ناسزا می گویی.

و با غیض و نفرت تک‌تک اعضای صورتش را نگاه می کنی و باز به صاحب عکس بدوبیراه می گویی!

آنقدری که هر که از دور تماشایت کند، میخکوب رفتارت می شود

و خودت هم هاج و واج می مانی که این همه نفرت را کجای دهانت پنهان کرده بودی، که حالا داری یکریز بر زبان می آوری؟

دلت نمی خواهد دیگر بهش فکر کنی!

و در عجب می مانی که مگر خاطره‌ها چقدر مهم هستند؟

این کتاب یکی از معروفترین کتابهای شیما سبحانی است او تا کنون بیش از 10 کتاب تالیف کرده است .