ارنست همینگوی در پاییز سال 1948، اولین سفر طولانی مدت خود به ایتالیا را تجربه کرد. دیدار دوباره ی او از شهر موردعلاقه اش، ونیز، الهام بخش رمان آن سوی رودخانه، زیر درختان شد. داستان رمان آن سوی رودخانه، زیر درختان، به زندگی یک سرهنگ آمریکایی زخم خورده از جنگ به نام ریچارد کنتول می پردازد که در دوران پایانی جنگ جهانی دوم، در ایتالیا انجام وظیفه می کند. او در آن جا، یک زن جوان اشرافی اهل ایتالیا را ملاقات کرده و بسیار شیفته ی او می شود. رمان آن سوی رودخانه، زیر درختان، انعطاف پذیری روح بشر و زیبایی و شکوه ونیز را به زیبایی به تصویر کشیده و پرداختی گزنده و تلخ و شیرین به عشقی دارد که بر عقل، فائق آمده است. رمان آن سوی رودخانه، زیر درختان، به عنوان بیانیه ی اعتراضی همینگوی به جنایات بزرگ و ضدبشری جنگ جهانی دوم در نظر گرفته می شود. کتاب پیش رو آخرین رمان کاملی است که در زمان حیات همینگوی به انتشار رسیده است. لازم به ذکر است که جان اوهارا، نویسنده ی شهیر آمریکایی، پس از خواندن رمان آن سوی رودخانه، زیر درختان، همینگوی را «مهم ترین نویسنده ی پس از شکسپیر» نامید.