سده ی هفتم هجری عصر شکوفایی و رونق عرفان اسلامی و شاهد ظهور اندیشه ها و گرایشهای گوناگون و پرتنوع و چهره های برجسته و نامداری چون ابن عربی و مولوی بود.

عزیز نسفی نیز از پروردگان این عصر تنوع و رونق به شمار می آید. نسفی که از بزرگترین مشایخ صوفی زمان خود بود آثاری فراوان و مهم تصنیف کرد که از حیث وضوح و سادگی در توضیح طریقت صوفی ممتازند و از آنجا که دربردارنده ی توصیفهایی ارزشمند ازجهان بینیهای گوناگون اسلامی زمانه ی او هستند به تازگی توجه ویژه ی پژوهندگان را به خود جلب کرده اند . در این کتاب که نقل قول‌های پر مایه‌ای از آثار نسفی بدان قوت بخشیده، پس از گزارش کوتاهی از زندگی و اوضاع عصر وی، دو مولفه‌ی مهم دیدگاه فلسفی و عرفانی او،هستی‌شناسی و معرفت‌شناسی، تحلیل شده و دیدگاه‌های او درباره‌ی هدف غایی صوفیان و تجارب روحانی و رویت‌های عرفا و مدارج کمال معنوی، و نیز موضوع مهم انسان کامل و جایگاه او در نظام آقرینش، نقش او در میان مخلوق و رابطه‌ی نبوت و ولایت تشریح شده است.