نام چاپلین مترادف است با نام «سینما». اگرچه او برای همگان در جای­جای دنیا شناخته ­شده است، با این حال نمی­دانیم غنای بی­‌انتهای هنر بازیگری و جسارتش در کارگردانی کجا پایان می­گیرد. دهه­‌ی سی شاهد ساخته شدن مشهورترین فیلم­های بلند او از جمله روشنایی­های شهر، عصر جدید و دیکتاتور بزرگ است.

با ظهور سینمای ناطق، چاپلین تصمیم می­‌گیرد با کسوت ولگرد وداع گوید تا دوران جدیدی را در فیلمسازی آغاز کند. در طول جنگ سرد، در دو زمینه سوءتفاهمی میان چاپلین و آمریکا به وجود می­آید که باعث خشم مردم می­شود: بی­بندوباری اخلاقی و موضع‌گیری‌های سیاسی­اش. تصویر دلقکی که می­خنداند رنگ می­بازد. این دوره، زمان بازگشت به اروپاست، دورانی که آخرین شاهکارهای چاپلین، آقای وردو و لایم­لایت، موفقیت عمومی آثار پیشین را تکرار نمی­کنند. ولی اسطوره خلق شده است.