بری اسمارت با کندوکاو در آثار اصلی میشل فوکو، تحلیل رابطه ی قدرت و معرفت و سوژه شدن انسان از طریق شیوه های ابژه سازی را کانون توجه خویش قرار می دهد و به مسایل مناقشه برانگیز اعمال قدرت و مقاومت در برابر قدرت می پردازد. تمامی آثار فوکو، از نخستین کارهای وی دربارهی دیوانگی تا آخرین مطالعاتش دربارهی امور جنسی، به تفصیل مرور می شود و ارزش روش شناختی آثار و شأن و جایگاه آنها در مقام شکلی از تحلیل انتقادی مورد ارزیابی قرار می گیرد.

بحث همه جانبه ی بری اسمارت درباره ی سهم و دستاورد کارهای فوکو برای تحلیل ها و پژوهش های اجتماعی، اصالت و جذابیت پروژه های فوکو را به خوبی روشن می سازد.