اثرگذارترین شاعران نوجوی معاصر ما هیچ گاه خود را از تفحص و تدقیق در متون کلاسیک، اعم از نثر و شعر، بی نیاز ندیده اند. تحقیق دقیق شاملو در متون منثور کلاسیک آن قدر مشهور هست که به اشارهی گذرا بسنده کنیم یا غور و تفحص و تحقیق و تدقیق خاصی که اخوان ثالث در شعر و نثر کلاسیک داشته است. اما شاید بسیاری ندانند که در شب شعر خوشه، که هر شب یکی از شاعران درباره ی یک شاعر کلاسیک سخنرانی می کرد، یدالله رویایی، که از سردمداران نوآوری و نوجویی در شعر معاصر است، برای سخنرانی خود، شعر خاقانی را برگزید.

در چند دهه‌ی اخیر شاهد بوده ایم که غول های ادب کلاسیک ما را بر اساس آموزه ها و اندیشه های قرن بیستم میلادی به چالش کشیده‌اند؛ اثری حماسی همچون شاهنامه را با تعابیر مارکسیستی و تعیین جایگاه طبقاتی برای اسطوره ها و قهرمانان حماسی شاهنامه به ارزیابی نشسته اند و سعدی را به خاطر چند جملهی به ظاهر متناقض در گلستان و بوستان، به انواع هجمه‌ها سپرده اند.