تناقض باوری نامی است که به دیدگاهی داده اند که نه تنها متکر امتناع تمام تناقض هاست، بلکه حتی به صدق برخی از آنها نیز باور دارد. در واقع، این دیدگاه حیاتی ترین مبنایی را که در طول تاریخ اندیشه تصور می شد غیر قابل چون و چرا است به چالش می‌کشد.

تناقض باوری بسیار فراتر از یک بحث خرد منطقی_فلسفی است. تناقض باوری واکنشی علیه نظام هایی است که درصدد ایجاد چارچوب هایی صلب برای اندیشه اند. تناقض باوری راه فرار از زندان قالب ها و مفاهیم تخلف ناپذیر یا نقض ناپذیر است، چرا که تناقض باور سراغ تخلف ناپذیرترین قالب ها، یعنی اصل عدم تناقض، می رود و می خواهد سست بودن، امکانی بودن، پسینی بودن، تجربی بودن و به یک معنا زمینی و بشری بودن آن را نشان دهد. اگر مدافع چینن نگاهی بتواند اصل عدم تناقض را از سر راه بردارد، کنار گذاشتن دیگر اصول صلب چندان دشوار نیست.